سه نکته مهم برای تغییر در زندگی

شاید از خود بپرسید که برای تغییر از کجا شروع کنم ؟ قبل از هر چیز شما باید بدانید که تغییر کردن درد دارد ، درد فکری ، درد قلبی و درد پوست و استخوانمان؛ چون ما قراراست در تغییر کردن پوست‌اندازی کنیم و کار جدیدی را انجام دهیم. اگر می خواهید جای خود را عوض کرده و تغییر جدیدی در زندگی‌تان ایجاد کنید، حتماً درد، استرس و بی‌قراری خواهید داشت. فقط باید مراقب این موضوع باشید که زمانی‌که به این درد رسیدید، متوقف نشده و به راه خودتان ادامه دهید. این درد و رنج‌ها و سختی‌ها کاملاً طبیعی است ، تنها لازم است ما تحمل خودمان را زیاد کنیم.

اکنون که تصمیم گرفتید زندگی خود را برای همیشه تغییر دهید و به سوی اتفاقات خوب قدم بردارید، سه نکته اثر گذار تغییر برایتان بیان می کنیم که بتوانید با استفاده از آن ها تغییر را در زندگی خود به خوبی احساس کنید. این نکته ها عبارتند از:

• کنترل غرور
• نترسیدن و حرکت رو به جلو
• جدی نگرفتن تشویق ها.

 

اول: کنترل غرور

غرور واژه ای آشنا ست که چهره ی خوشایندی در ذهن ما ندارد. شاید در آشنایان و دوستان خود، افرادی را سراغ دارید که گمان می کنند هر کاری که انجام می دهند درست است و هیچ عیب و نقصی در آن ها وجود ندارد، اشخاصی که  به دارایی های خود می بالند و همیشه از بالا به دیگران نگاه می کنند. آنها به محض خروج هر توصیه ای از دهان فرد دیگر، به جای گوش دادن و عمل کردن به آن به سرعت دنبال نقص های طرف مقابل می گردند تا ثابت کنند این شخص در حدی نیست که قرار باشد از او پیروی کنند. وقتی سرکلاسی حاضر هستند از هیچ تلاشی برای تحقیر استاد، دریغ نمی کنند و به اصطلاح حسابی قالب افراد دانا را به خودشان می‌گیرند. می دانیم که این کار شایسته نیست.

اما شما به جای اینکه مدام سعی در فخر فروشی و نشان دادن برتری های خودتان داشته باشید، تلاش کنید تا هرجا سخن با ارزشی را می شنوید حتماً از آن استفاده کنید.همین سخنان با ارزش هستند که روزی به کار می آیند.  زمانی که در کلاسی حاضر می شوید تمام این خودشیفتگی را از خودتان دور کنید و خالصانه به حرف های استاد گوش دهید. مطمئن باشید حتی در کلاس بدترین اساتید هم حداقل یک درس تازه و مهم برای فراگیری وجود خواهد داشت. قدر استادان خود را بدانید.

غرور ویژگی‌ای است که باید حتماً کنترل شود. اگر ما کنترل خودمان بر روی آن را از دست بدهیم، خیلی از موقعیت‌های کاری و دوستانه را خراب می‌کنیم

دوم: نترسیدن و حرکت رو به جلو

ممکن است برای دست زدن به کاری که برای آن برنامه ریزی هم کرده ام، دچار ترس و واهمه شویم. چون از مکان امن خود، قرار است منتقل شویم. کمتر کسی هست که دوست داشته باشد روال روتین و عادی زندگی خودش را تغییر دهد. اغلب آدم ها از شرایط فعلی خودشان رضایت دارند و یا حتی اگر هم ناراضی باشند، میل به ایجاد تغییر ندارند. نمی خواهند از منطقه امنی که برای خودشان درست کرده اند فاصله بگیرند یا مجبور به ترک آن باشند. این منطقه امن می تواند حتی شامل کوچک ترین چیزها باشد مانند:

• ترس از انتقاد شدن از جانب دیگران
• ترس از مسخره شدن
• ترس از هدر رفتن آنچه داریم
• فرار شروع تغییر در زندگی
• میل نداشتن به تغییر در زندگی

همه اینها  نمونه هایی از منطقه امنی هستند که هر فردی ممکن است در زندگی برای خودش ساخته باشد. اما فراموش نکنید برای رها شدن از این ترس ها که اغلب حتی آن ها را به عنوان یک مانع نمی شناختید، باید با آن ها رو به رو شوید. یعنی:

• باید توانایی ایستادگی در برابر انتقادات را داشته باشید.
• باید تغییرات جدید را به زندگیتان راه دهید.
• باید عادت های کهنه و قدیمی را کنار بگذارید و تبدیل به فرد جدیدی شوید.
• و…

اما اشتباه نکنید! ما هیچ وقت به یک باره و ناگهانی همه این موارد را تغییر ندهید. بلکه منظور ،تغییر تدریجی و مستمر هست؛ همین قدر که هر روز یک قدم به سمت بهبود زندگیتان گام بردارید، بعد از یک سال نتایج شگفت انگیزی خواهید دید.

سوم: جدی نگرفتن تشویق ها

هر انسانی دوست دارد و می پسندد که از جانب فرد یا افراد مورد تشویق قرار گیرد و شاید به صورت یک عادت ناپسند همگانی ، در حال شکل گیری و گسترش است. بنابراین یکی از دلایل مؤثر و مهم که در مبحث عدم تغییر و دگرگونی باید به آن توجه داشته باشیم این است تشویق کردن هایی که به صورت عادت در آمده را از خود دور کنیم حتی فکر تشویق را از خود دور کنیم تا شاهد تغییر باشیم.متاسفانه ما عادت کردیم که در مقابل بعضی رفتار ها و واکنش های اشتباهی که از خود بروز می دهیم، توسط دیگران تحسین یا تأیید شویم. به عنوان مثال فردی را تصور کنید که از مشکل خجولی رنج می برد؛ این فرد زمانی که در جمع حاضر است دچار استرس می شود و توانایی خروج از منطقه امن ذهنی خود و ارتباط برقرار کردن با دیگران را ندارد.

به نظرتان دیگران در مورد این شخص چه فکری می کنند؟ آیا برای خروج این شخص از این حالت به او کمکی می کنند؟ خیلی مواقع، خیر.حتی شاید به جای کمک و ارائه راهکار، مدام این شخص را مورد تعریف و تمجید قرار دهند و از القاب و الفاظی مثل: نجیب، متین، باوقار، محجوب و …. برای توصیف شخصیت این فرد استفاده کنند. وقتی که فرد مورد نظر، این کلمات و توصیفات را از زبان اطرافیان می شنود، به مرور زمان به این باور می رسد که این ویژگی نه تنها ایرادی ندارد، بلکه خیلی هم مثبت و خوب هست! بنابر این هرگز برای رفع آن ها تلاشی نمی کند.

نمونه های متفاوتی در حوزه های مدیریتی و کاری هم داریم که چون از جانب زیردستان یا افراد دیگر مورد تشویق  به جا یا حتی نابجا قرار می گیرند، نمی توانند تغییرات کارساز داشته باشند.

این سه نکته ای که در مطلب فوق بیان شد برای جلب نظر جهت تغییر ،  بیان شد وگرنه می دانیم که تکنیک های متعدد و متفاوت در این زمینه وجود دارد.

پایان مطلب.